اولین تقریر از نظام مسائل در حوزه شفافیت بدین ترتیب است. لطفا نظرات خود را در این رابطه به اشتراک بگذارید.
1. موانع پایه
عدم تبیین
- فهرست موارد
- مبهم بودن شفافیت
- ضعف جدی قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات
- عدم تبیین دقیق شاخص ها و مصادیق مستثنائات شفافیت(محرمانگی)
- عدم تبیین پروتکل ارائه اطلاعات (چه اطلاعاتی، در چه قالبی)
- مبهم بودن کسب اطلاعات (چه اطلاعاتی؟ چطور اطلاعات بدهیم؟)
- عدم تبیین مبانی فقهی شفافیت
ضعف‌های سازوکاری
- عدم تناظر یک به یک پروژه با مسئول
- عدم وابستگی خدمات به شفافیت
- هزینه نداشتن ارائه اطلاعات اشتباه یا نا‌به‌اندازه (کم یا زیاد)
2. موانع سمت مسئولین
عدم شناخت
- ناآگاهی مسئولین از شفافیت، ابعاد، و ثمرات آن
- فقدان یک سازمان/تجربه موفق و مثال‌زدنیِ ملی در شفافیت
- درجه بالای محرمانگی اطلاعات
- تصور فوق امنیتی مسئولان نسبت به شفافیت و اطلاعات
- عدم توجه به اقتضائات لوازم و اقدامات مکمل شفافیت
عدم انگیزه و تمایل
- فرار مسئولین از شفافیت
- مقاومت بدنه اداری کشور در برابر شفافیت
3. موانع نهادی
عدم شفافیت مجلس
- پایین بودن شاخص شفافیت پارلمان در ایران
- عدم شفافیت جلسات شورایی و نهادهای کمیسیونی کشور
عدم شفافیتِ قوانین
- عدم وجود نظام انگیزشی تشویق و تنبیه در قوانین (ضمانتهای اجرایی قوانین)
- عدم شفافیت قانون
فقدان مطالبه و حضور مردم
- نبود فشار افکار و مطالبه عمومی برای شفافیت
- فقدان NGOهای حوزه شفافیت(مطالبه گری مردمی)
نهاد مستقل و متمرکز در حوزه شفافیت
- فقدان نهاد حاکمیتی مستقل در حوزه شفافیت
- فقدان ارزیابی دقیق میزان شفافیت در حوزه‌های مختلف
سایر
- عدم توان حاکمیت در بهره‌برداری از اطلاعات موجود
4. موانع سمت عموم مردم
عدم آگاهی و اعتماد مردم
- ملموس نبودن اثرات شفافیت برای مردم (خب که چی؟)
- عدم اطلاع از روشهای مشارکت مردم در شفافیت (حالا چی کار کنیم؟)
- عدم اطمینان از اثربخشی شفافیت (“برو بابا حوصله داری”- “کی و کجا جواب داده؟”)
فهرست فوق در آدرس زیر قابل دسترسی است: