بر اساس کدام معیارها ادراک از فساد در CPI محاسبه میشود؟
شاخص ادراک از فساد سازمان شفافیت بین‌الملل به واقع میانگین ۱۳ مجموعه داده‌ی دیگر است که در زیر لیستی از آنها قابل مشاهده است:
-
African Development Bank Governance Ratings 2015
-
Bertelsmann Foundation Sustainable Governance Indicators 2016
-
Political and Economic Risk Consultancy Asian Intelligence 2016
-
Political Risk Services International Country Risk Guide 2016
-
World Bank - Country Policy and Institutional Assessment 2015
توضیح منابع از سایت سازمان شفافیت بین‌الملل (209.7 کیلوبایت)
در مقابل هر کشور در جدول شاخص این که چه میزان از این داده مورد استفاده قرار گرفته است نیز آورده شده است.
برای گزارش سالانه سازمان شفافیت بین‌الملل هر ساله چهار مرحله زیر را انجام میدهد:
-
Select data sources: Each data source that is used to construct the Corruption Perceptions Index must fulfil the following criteria to qualify as a valid sour
-
Quantifies perceptions of corruption in public sector
-
Be based on a reliable and valid methodology, which scores and ranks multipcountries on the same scale
-
Performed by a credible institon and expected to be repeated regularly
-
Allow for sufficivariation of scores to distinguish between countries
-
The CPI 2016 is calculated using 13 different data sources from 12 different institutions that capture perceptions of corruption within the past two years. These sources are described in detail in the accompanying source description document.
-
-
Standardise data sources to a scale of 0-100 where a 0 equals the highest level of perceived corruption and 100 equals the lowest level of perceived corruption. This is done by subtracting the mean of the data set and dividing by the standard deviation and results in z-scores, which are then adjusted to have a mean of approximately 45 and a standard deviation of approximately 20 so that the data set fits the CPI’s 0-100 scale. The mean and standard deviation are taken from the 2012 scores, so that the rescaled scores can be compared over time against the baseline year.
-
Calculate the average: For a country or territory to be included in the CPI, a minimum of three sources must assess that country. A country’s CPI score is then calculated as the average of all standardised scores available for that country. Scores are rounded to whole numbers.
-
Report a measure of uncertainty: The CPI is accompanied by a standard error and confidence interval associated with the score, which capture the variation in scores of the data sources available for that country/territory.
توضیح بیشتر متدولوژی (95.1 کیلوبایت)
داده‌ی خام این شاخص برای سال ۲۰۱۶ | منطقه خاورمیانه
همانطور که در تصویر قابل مشاهده است برای ایران ۷ مجموعه داده موجود بوده است
2 پسندیده
برای تاثیر شفافیت در مبارزه با فساد
اگر بخواهیم کاری معتبر اجام بدیم بهتره اثر و نقش شفافیت را در 13 مورد بالا بررسی کنیم
نه الزاما
سازمان شفافیت بین الملل اساسا سازمان مبارزه با فساد (تقریبا مشابه سمن دیده‌بان شفافیت در ایران) بوده و شاخص آن به اشتباه شاخص شفافیت نامیده شده.
شاخص درست شفافیت، شاخص داده‌ی حکومتی باز می‌باشد.
دو شاخص اصلی این حوزه این دو مورد هستند:
2 پسندیده
بر چه اساسی؟
تشخیص خود شماست یا اینکه در جوامع علمی و دانشگاهی به این شاخص میشناسند؟
براساس تعریفی که از شفافیت داریم؛
اطلاعاتی که باید در زمانی که باید به مخاطبی که باید در قالبی که باید به میزانی که باید ارائه شود.
فلذا شاخص شفافیت باید بر این اساس تعریف شود.
برای تأثیرات شفافیت میتوان به این سایت مراجعه بفرمایید:
odimpact.org
پس بر اساس تعریف ماست؟
خوبه همه‌ی اینها رو به طور دقیق بر اساس شاخص ها و ادبیات جهانی بدونیم
این رو کار کردیم؟ یعنی همه چیز رو بر اساس شاخص ها و ادبیات علمی بدونیم؟
مثلا شاخص های فساد و شفافیت و …؟ یا اصلا چنین عباراتی در ادبیات علمی نداریم؟
چرا باید شاخص ادراک از فساد را قبول کرد به طوری که این شاخص تجمعی از ۱۳ داده‌ی دیگر است؟
The CPI covers more countries than any of the individual sources alone.
The CPI is more reliable than each source taken separately because it compensates for eventual errors among sources by taking the average of at least three different sources and potentially as many as 13.
The CPI, with its 0-100 scale, can differentiate between perceived levels of corruption with more granularity than sources which, for example, have scales of 1-7 or 1-10 where each country is assigned a full number.
Since the underlying CPI sources assess different dimensions and manifestations of public sector corruption, the CPI manages to reconcile different aspects of corruption into one indicator.
متدولوژی فنی محاسبه CPI:
شاخص ادراک فساد 2017: توضیح متدولوژی فنی
پیشینه
شاخص درک فساد (CPI) در سال 1995 به عنوان شاخص ترکیبی برای سنجش ادراک فساد در بخش دولتی در کشورهای مختلف سراسر جهان رسمیت یافت. طی 20 سال گذشته، هم منابع مورد استفاده برای تدوین شاخص و هم متدولوژی آن تعدیل یافته و اصلاح شده‌اند. در سال 2012، تغییرات مهمی در متدولوژی ایجاد شد تا امکان مقایسه امتیاز در طول زمان میسر گردد، قابلیتی که پیش از سال 2012 ممکن نبود.
متدولوژی
متدولوژی در امتداد چهار گام اساسی قرار دارد: انتخاب داده‌های منبع، تغییر مقیاس داده‌های منبع، تجمیع داده‌های تغییر مقیاس‌یافته و سپس گزارش یک معیار اندازه‌گیری برای عدم قطعیت. فرآیند محاسبه‌ای همچنین از یک مکانیسم کنترل کیفیت سرسختانه استفاده می‌کند که متشکل از گردآورری داده مستقل و موازی و همچنین محاسبات انجام شده توسط دو محقق درون سازمانی و دو مشاور دانشگاهی است که هیچ وابستگی به شفافیت بین‌الملل ندارند.
- انتخاب منابع داده‌ای
شاخص درک فسار برگرفته از 13 منبع داده‌ای است که ارزیابی کارشناسان و مدیران اجرایی تجاری در مورد برخی از رفتارهای مفسدانه در بخش دولتی را در خود گنجانده است، که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
• رشوه خواری
• منحرف کردن بودجه‌های دولتی
• استفاده از منابع دولتی برای منافع شخصی
• پارتی‌بازی در خدمات شهری
• فساد سیاسی سیستماتیک که در آن منافع شخصی به طور مشخص بر تصمیم‌گیری‌های دولتی تاثیر می‌گذارند.
برخی منابع همچنین به مکانیسم‌هایی می‌پردازند که برای پیشگیری از فساد در یک کشور وجود دارند، برای مثال:
• توانایی دولت برای تقویت مکانیسم‌های صداقت
• پیگرد موثر مقامات دولتی فاسد
• کاغذبازی و فشار اداری بیش از حد
• وجود قوانین کافی در مورد افشای مالی، جلوگیری از تعارض منافع و دسترسی به اطلاعات
• محافظت قانونی از افشاگران، روزنامه‌نگاران و ماموران تحقیق
هریک از منابع داده‌ای مورد استفاده برای محاسبه شاخص درک فساد با معیارهای زیر سنجیده می‌شوند:
الف) قابلیت اطمینان به لحاظ متدولوژی و اعتبار سازمانی: برای اینکه منبعی در شاخص درک فساد قرار بگیرد، ضروری است از کیفیت و کفایت رویکرد آن به لحاظ متدولوژی اطمینان حاصل گردد. به همین دلیل، هر منبعی باید از یک نهاد حرفه‌ای نشات بگیرد که به طور مشخص روش‌های گردآوری داده و رویکرد سنجشی خود را مستند و مکتوب می‌کند. شفافیت بین‌الملل سپس صحت متدولوژی را ارزیابی می‌کند. اگر برای مثال «نظر یک کارشناس» مطرح شود، لازم است در مورد صلاحیت کارشناس اطمینان حاصل گردد. در مورد بررسی‌های تجاری، شفافیت بین‌الملل بررسی می‌کند آیا بررسی نمونه به اندازه کافی بزرگ است که معرف کل باشد یا خیر.
ب) اتحاد مفهومی داده‌ها: همانطور که به عنوان معیاری برای اندازه‌گیری فساد در بخش دولتی مورد استفاده قرار می‌گیرد، تمام منابع داده‌ای مورد استفاده در ساخت شاخص درک فساد باید به روشنی به سطوح فساد در بخش دولتی ربط پیدا کنند. سوالات میتوانند مربوط به یک «نوع» تعریف‌شده از فساد (برای مثال، فساد خرد) یا اثربخشی مکانیسم‌های جلوگیری از فساد باشند، که میتوانند همچنین به عنوان پروکسی (معرف) برای سطح درک شده فساد در یک کشور مورد استفاده قرار گیرند.
ج) دانه‌بندی کمَی: مقیاس‌های استفاده شده توسط منابع داده‌ای باید امکان تفکیک کافی در داده (به عبارتی، حداقل یک مقیاس سنجش نمره‌ای) درباره سطوح درک شده فساد در سراسر کشورها را فراهم کنند به طوریکه بتوان بر اساس مقیاس 100-0 شاخص درک فساد مقیاس آن را تغییر داد.
د) قیاس‌پذیری در سراسر کشور: همانطور که شاخص درک فساد کشورها را در مقابل یکدیگر به صف می‌کند، منبع داده باید قانونا قابل مقایسه بین کشورها بوده و مخصوص به یک کشور خاص نباشد. به علاوه، منبع باید مفهوم مشابهی را در سراسر کشورها با مقیاس مشابهی اندازه‌گیری کند. درحالیکه در حال حاضر هیچ معیاری در رابطه با پوشش حداقلی که یک منبع باید داشته باشد تا جزو شاخص درک فساد باشد، وجود ندارد، منبع داده‌ای با حداقل پوشش امتیازاتی برای مجموع 16 کشور بدست میدهد.
و) دسترسی به داده چندساله: از آنجایی که هدف شاخص درک فساد اندازه‌گیری فساد در کشورها در طول زمان است، منابعی که در یک زمان خاص درک فساد را مشخص می‌کنند، اما طراحی نشده‌اند تا در طول زمان تکرار شوند، کنار گذاشته می‌شوند.
به منظور انجام فرآیند اطمینان از کیفیت، شفافیت بین‌الملل به سراغ هرکدام از موسساتی که داده را فراهم می‌کند، می‌رود تا متدولوژی مورد استفاده برای ایجاد منبع را کنترل کند. از آنجایی که برخی منابع به صورت عمومی در دسترس نیستند، شفافیت بین‌الملل برای انتشار منابع تغییر مقیاس یافته همراه با امتیاز ترکیبی شاخص درک فساد از هر منبع مجوز درخواست می‌کند. با این وجود، شفافیت بین‌الملل مجاز نیست امتیازات اصلی داده شده توسط منابع خصوصی را با عامه مردم به اشتراک بگذارد. - استانداردسازی منابع داده‌ای
هر منبعی که در شاخص درک فساد قرار می‌گیرد، استانداردسازی میشود تا امکان تجمیع در امتیاز شاخص درک فساد را فراهم کند. استانداردسازی تمام نمرات داده را به یک مقیاس 0 تا 100 تبدیل می‌کند که در آن 0 نشانگر بالا‌ترین سطح فساد درک شده، و 100 نمایانگر پایین‌ترین سطح فساد درک شده است. درحالیکه اغلب منابع اصلی شاخص درک فساد نیز به شیوه مشابهی کدگذاری می‌شوند (امتیازات پایین‌تر نشان دهنده سطوح بالاتر فساد درک شده هستند)، چهار منبع به صورت برعکس درجه‌بندی می‌شوند، بدین معنی که امتیازات پایین‌تر دال بر سطوح پایین‌تر فساد هستند. برای اهداف مقیاس‌پذیری، این چهار منابع با ضرب هر امتیاز در -1 تغییر می‌یابند.
منابعی که نیازمند تغییر هستند عبارتند از:
• شاخص فساد در واحد اطلاعات اقتصادی
• امتیاز فساد آزادی ترانزیت
• امتیاز ادراک فساد اداره اطلاعات مشاوره ریسک سیاسی و اقتصادی آسیا
• شاخص فساد سیاسی پروژه انواع مختلف دموکراسی
از آنجایی که غالب منابع مورد استفاده در شاخص درک فساد دارای پوشش جهانی نیستند، مقادیر پنهان این منابع به سال معیار نسبت داده می‌شوند. این فرآیند با استفاده از پکیج نرم‌افزاری آماری STATA، و به طور خاص دستور «جاگذاری/جانِهی» برنامه انجام میشود. دستور «نجاگذاری/جانِهی» تنها با استفاده از منابع داده‌ای حداقل 50% مجموع کشورهای تحت پوشش شاخص درک فساد در هر سال، مقداری برای هریک از نمرات داده‌ای پنهان تخمین می‌زند. یک استثنا در این زمینه داده‌های شاخص تبدیل بنیاد Bertelsmann است که برای جانهی شاخص‌های حکومت پایدار بنیاد Bertelsmann مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.
پس از فرآیند جانهی، انحراف متوسط و استاندارد برای هر منبع داده‌ای محاسبه شده و به عنوان پارامترهای استاندارسازی داده اصلی در امتیازات z مورد استفاده قرار می‌گیرد. امتیازات z استانداردسازی شده با کسر متوسط هر منبع از امتیاز هر کشور و تقسیم بر انحراف استاندارد منبع مربوطه بدست می‌آید. این نتایج در یک مجموعه داده حول محور 0 قرار دارد و انحراف استاندارد 1 است. به طور دقیقی، امتیازات z با استفاده از پارامترهای انحراف متوسط و استاندارد از منابع سال معیار محاسبه می‌شوند. این عمل اطمینان حاصل می‌کند که امتیازات شاخص درک فساد از سال معیار، هرسال قابل مقایسه هستند.
تا سال 2016، پارامترهای جهانیِ سال 2012 به عنوان معیار مورد استفاده قرار می‌گرفتند. با معرفی داده VDEM در شاخص درک فساد در سال 2016، مقادیر پنهان برای سال 2016 تغییر مقیاس یافتند. اگرچه مقایسه پارامترهای جهانی 2012 و 2016 به لحاظ آماری چندان قابل توجه نبود، به این معنا که تغییر در معیار، قیاس‌پذیری در طول زمان را متاثر نکرد. در سال 2017، VDEM پوشش کشوری خود را تا بیش از 50 % کشورهای شاخص درک فساد افزایش داد. به همین دلیل، لازم شد پارامترهای جهانی یکبار دیگر از نو محاسبه شوند. تغییرات در انحراف متوسط و استاندارد جهانی بازهم به لحاظ آماری قابل ملاحظه نبودند. در نتییجه، سال مرجع موثر همان 2012 باقی می‌ماند.
مطابق قانون پوشش 50 درصد کشورها که در بالا ذکر شد، هفت منبع داده‌ای که در ادامه می‌آیند برای فرآیند جانهی در شاخص درک فساد سال 2017 مورد استفاده قرار گرفتند:
• شاخص تبدیل بنیاد Bertelsmann 2018 (62.32 درصد پوشش نمونه)
• ارزیابی ریسک کشورها در واحد اطلاعات اقتصادی در سال 2017 (63.29 درصد پوشش نمونه)
• ارزیابی ریسک کشورها باتوجه به آمار جهانی (98.55 درصد پوشش نمونه)
• راهنمای بین‌المللی ریسک کشورها (67.63 درصد پوشش نمونه)
• نظرسنجی اجرایی مجمع جهانی اقتصاد 2017 (64.42 درصد پوشش نمونه)
• شاخص حاکمیت قانون پروژۀ عدالت جهانی 2017-2018 (54.59 درصد پوشش نمونه)
• پروژه انواع مختلف دموکراسی سال 2017 (83.58 درصد پوشش نمونه)
توجه به این نکته ضروری است که مجموعه داده کامل با مقادیر جانهی شده تنها برای ایجاد پارامترهای جهانی معیار مورد استفاده قرار می‌گیرند و مقادیر جانهی شده خودشان در مجموع نهایی که امتیازات شاخص درک فساد را تولید می‌کنند، استفاده نمی‌شوند.
امتیازت z سپس تغییر می‌یابند تا با مقیاس 0-100 شاخص درک فساد متناسب شوند. برای این کار از یک فرمول ساده استفاده میشود که متوسط مقدار مجموعه داده استانداردسازی شده را تقریبا 45، و انحراف استاندارد را تقریبا 20 در نظر می‌گیرد. برای این هدف از فرمول زیر استفاده میشود.
هر امتیاز تغییر مقیاس یافته‌ای که دارای مقادیر کمتر از 0 است برابر با 0 در نظر گرفته میشود و هر امتیاز تغییر مقیاس یافته‌ای که فراتر از 100 باشد، روی 100 محدود میشود. - تجمیع داده‌های تغییر مقیاس یافته
امتیاز شاخص درک فساد هر کشوری به عنوان یک میانگین ساده با احتساب تمامی امتیازات تغییر مقیاس یافته موجود برای آن کشور محاسبه میشود. (توجه داشته باشید از هیچ یک از مقادیر جانهی شده به عنوان امتیاز در شاخص درک فساد تجمیعی استفاده نمی‌کنیم). تنها زمانی به یک کشور امتیاز تعلق می‌گیرد که حداقل سه منبع داده‌ای موجود باشد که بتوان با استفاده از آنها این میانگین را به دست آورد. - گزارش یک معیار اندازه‌گیری برای عدم قطعیت
امتیاز شاخص درک فساد همراه با یک خطای استاندارد و 90 درصد فاصله اطمینان گزارش میشود که نشانگر واریانس در مقدار داده منبع است که امتیاز شاخص درک فساد را می‌سازد.
عبارت خطای استاندارد به عنوان انحراف استاندارد از داده منبع تغییرمقیاس‌یافته تقسیم بر ریشه دوم مجموع منابع محاسبه می‌گردد. با استفاده از این خطای استاندارد، با فرض یک توزیع طبیعی می‌توانیم فاصله اطمینان 90 درصدی را محاسبه کنیم.
دانلود فایل انگلیسی متودولوژی
2 پسندیده
با سلام و احترام
شاخص داده باز را نمی توان شاخص شفافیت دانست. داده باز تنها یک بعد از شفافیت است.
بر اساس مطالعه Bauhr and Grimes, 2012 می توان در حال حاضر بهترین شاخص مورد قبول برای سنجش شفافیت را شاخص ادراک فساد (CPI) دانست.
اگرچه انتقادات فراوانی به این شاخص وارد آمده است، اما همچنان بیشترین پذیرش را برای سنجش شفافیت در جهان به خود اختصاص داده است.
اگر ما شفافیت را به معنی زیر بدانیم:
چطور میشود شاخص اندازه‌گیری آن ادراک از فساد باشد؟ سازمان بین‌المللی شفافیت آن را ادراک از فساد می‌داند و هیچ ادعایی مبنی بر رده‌بندی شفافیت در کشورها ندارد. اساسا اگر بخواهید برای تعریف بالا شاخص تعریف کنید چه چیز‌هایی را اندازه میگیرید؟ ادراک از فساد را که یکی از تأثیرات شفافیت را اندازه میگیرید؟
نکته‌ی دیگر اینکه: چطور ادراک از فساد را به میزان شفافیت در کشوری مساوی می‌کنیم؟ آیا این احتمال ممکن نیست که کشوری اطلاعات آن شفاف باشد اما ادراک از فساد آن به علل دیگری و موقتا بالا باشد؟
1 پسندیده
با سلام و احترام مجدد،
در بیان قبلی عرض کردم که در حال حاضر یکی از مقبول ترین شاخص ها برای رتبه بندی شفافیت با وجود ایرادات فراوانی که به آن وارد است، شاخص ادراک فساد است. البته شاخص بانک جهانی نیز از مقبولیت خوبی برخوردار است.
این سخن به این مفهوم نیست که بنده این شاخص را برای رتبه بندی شفافیت تأیید می کنم. چه بسا بنده خود منتقد این شاخص برای اندازه گیری شفافیت بوده و در حال تکمیل یافته ها برای اندازه گیری دقیق تر آن هستم.
عرض بنده این هست که برای چنین تعریفی شاخصی مثل شاخص داده‌باز که دقیقا به مولفه‌های زمان، قالب، کیفیت، محل و مخاطب می‌پردازه مناسب‌تر و دقیق‌تر هست و شاخصی مثل ادراک از فساد اساسا برای سنجش شفافیت متناسب نیست.(به دلایلی که بالا ذکر شد.)
2 پسندیده