سازمان شفافیت بین الملل پاسخگویی را این‌گونه تعریف کرده: «این مفهوم که افراد، نهادها و سازمان‌ها (دولتی، خصوصی و جامعه مدنی) مسئول گزارشگری فعالیت‌های خود و اِعمال درست قدرت خود هستند و شامل مسئولیت در قبال پول یا دارایی محول شده است». و در مورد اهمیت آن می‌نوسد:«دولت‌ها، شرکت‌ها و جامعه مدنی باید پاسخگویی یبشتر را تضمین کنند تا اعتماد عمومی را تضمین نمایند.»
بر اساس تعاریف امروزی، پاسخگویی «مسئول ساختن افرادي مشـخص است تا تضمین شود که وظایف، به موقع و طبق روشها و معیارهای مورد توافـق انجـام می‌گیرد»(1995 Blackwell Encyclopedic Dicti The ؛)
پاسخگویی را «دلیل آوردن و دلیل خواستن بـراي کارهـاي انجـام‌شـده»( ,Power: Accountability 7-225. pp, 1996…, Ethos) تعریف میکنند. البته در این تعریف، وجود حـق پرسـش براي فرد، گروه یا سازمانی خاص مفروض است؛ بنابراین، اساساً پرسش مبتنی بـر حـق است و همین حق، دیگري را وادار به پاسخگویی میکند(علیخانی،1384).
مسئولان بلندپایه‌ی کشور، قوای سه‌گانه، از خود رهبری تا آحاد مأموران و مدیران، همه باید پاسخگو باشند؛ پاسخگوی کار خود، پاسخگوی تصمیم خود، پاسخگوی سخنی که بر زبان آورده‌اند و تصمیمی که گرفته‌اند؛ این معنای پاسخگویی است؛ این یک حقیقت اسلامی است و همه باید به آن پایبند باشیم.»(مقام معظم رهبری ،26/1/1383)