قانون دسترسی آزاد به اطلاعات فعلا به عنوان یکی از زیرساخت‌های قانونی شفافیت در کشور شناخته می‌شود. در این موضوع قصد نقد و بررسی این قانون را داریم:
ارائه‌ی آقای ثنائی ( @sanaei ) نسبت به موضوع آزادی اطلاعات و نقد قانون دسترسی آزاد به اطلاعات:
تعبیر ایشان نسبت به این قانون این است که این قانون به صورت مرده زائیده شده است و اثرگذاری کافی را ندارد.
آقای باقر انصاری به عنوان یکی از نویسندگان این قانون در مقاله‌ای که سال ۸۷ چاپ شده است به نقد این قانون پرداخته‌اند:
گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی:
تحلیل و آسیب شناسی اجرای قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات
لینک
تاریخ انتشار: 1403/4/13
«قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات» در سال ۱۳۸۷ با هدف اعطای حق دسترسی آزاد و قانونی شهروندان به داده های سازمان های عمومی و خصوصی ارائه دهنده خدمات عمومی تصویب شد. مطالعه حاضر به تحلیل و آسیب شناسی قانون مذکور پرداخته است. نتایج نشان دهنده وجود مجموعه ای از چالش های قانونی شامل وجود ابهام در متن قانون، ضمانت های ضعیف اجرای قانون، ترکیب نامتناسب اعضای کمیسیون و فقدان پاسخ گویی کارآمد به دلیل محدودیت های امنیتی، اقتصادی (اسرار تجاری) و اجتماعی مربوط به هریک از مؤسسات مشمول و چالش های اجرایی از قبیل جانمایی نامناسب دبیرخانه اجرایی، عدم برگزاری جلسات و پیگیری مصوبات کمیسیون، عدم آموزش عمومی مؤسسات مشمول، انتشار داده های بلااستفاده در سطح برون سازمانی برای عموم، مدیریت و حکمرانی ناکارآمد داده در سطح سازمان ها، آگاهی عمومی پایین جامعه و ضعف در سامانه مربوطه است. تبیین سازوکارهای نظارتی دقیق در سازمان های مشمول و ارائه بازخورد ارزیابی عملکرد سازمان های مشمول به نهادهای نظارتی و پیگیری وضعیت، معرفی مؤسسات متخلف و مستنکف و رئیس آن به قوه قضائیه و پیش بینی مجازات حبس و انفصال از خدمت دولتی در راستای ترک فعل از اجرای قانون، جایابی دقیق تر دبیرخانه کمیسیون در نهادی دیگر، اصلاح ترکیب اعضای کمیسیون، راه اندازی مرکز مشاوره در دبیرخانه اجرایی، افزایش آگاهی عمومی جامعه نسبت به قانون، تعیین ساختار مشخص برای ارجاع درخواست ها در هر سازمان و به روزرسانی سامانه انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات ازجمله پیشنهادهای ارائه شده در گزارش است.
1 پسندیده