اگر به تجربه کشورهای مختلف در مبارزه با فساد، نظری کنیم، متوجه نقش تأثیرگذار «کمیته های مستقل مبارزه فساد» (independent commission against corruption) در برخی از کشورها از جمله کره جنوبی، هنگ کنگ، مالزی، آرژانتین و سایر کشورها، خواهیم شد. در این موضوع، می کوشیم تا به سوالات زیر پاسخ دهیم:
1- چه کشورهایی، از چه سالی، تشکیل کمیته مستقل مبارزه به فساد داده اند؟
2- هدف از تشکیل این کمیته ها چه بوده است؟
3- انواع کمیته های مستقل مبارزه با فساد، بر اساس تجربیات عملی، کدامند؟
4- ساختار این کمیته ها چگونه بوده است؟
5- نقاط ضعف و قوت این کمیته چه بوده است؟
6- این کمیته ها در چه کشورهایی، تجربه ی موفق و در چه کشورهایی تجربه ناموفقی بوده اند؟
و سایر سوالات مرتبط …
لزوم وجود دستگاه کارآمد برای مبارزه با فساد در توصیه چهارم بیانیه گام دوم انقلاب :
۴) عدالت و مبارزه با فساد: این دو لازم و ملزوم یکدیگرند. فساد اقتصادی و اخلاقی و سیاسی، توده‌ی چرکین کشورها و نظامها و اگر در بدنه‌ی حکومتها عارض شود، زلزله‌ی ویرانگر و ضربه‌زننده به مشروعیّت آنها است؛ و این برای نظامی چون جمهوری اسلامی که نیازمند مشروعیّتی فراتر از مشروعیّتهای مرسوم و مبنائی‌تر از مقبولیّت اجتماعی است، بسیار جدّی‌تر و بنیانی‌تر از دیگر نظامها است. وسوسه‌ی مال و مقام و ریاست، حتّی در عَلَوی‌ترین حکومت تاریخ یعنی حکومت خود حضرت امیر‌‌المؤمنین (علیه‌السّلام) کسانی را لغزاند، پس خطر بُروز این تهدید در جمهوری اسلامی هم که روزی مدیران و مسئولانش مسابقه‌ی زهد انقلابی و ساده‌زیستی میدادند، هرگز بعید نبوده و نیست؛ و این ایجاب میکند که دستگاهی کارآمد با نگاهی تیزبین و رفتاری قاطع در قوای سه‌گانه حضور دائم داشته باشد و به‌معنای واقعی با فساد مبارزه کند، بویژه در درون دستگاه‌های حکومتی.
قسمت برجسته شده در بیانیه گام دوم می‌تواند با این کمیته‌های مستقل ارتباط داشته باشد.
In Hong Kong, where the Independent Commission Against Corruption has waged a highly successful campaign against bribery, there remain issues relating to conflicts of interest and the integrity of public officials and to cross-border corruption
منبع:
Hard Rules and Soft Constraints: regulating conflict of interest in China
TING GONG and JIANMING REN
یک کار پژوهشی عالی در زمینه مرور تجربیات کشورهای مختلف در زمینه کمیته های مستقل مبارزه با فساد
این پژوهش توسط پاتریک مگر (Patrick Meagher) از دانشگاه مریلند، انجام شده و توسط بانک جهانی منتشر شده است. تجربه کشورهای مختلف را به خوبی باهم مقایسه کرده است و ضمن مقایسه ساختار و اهداف و ماموریت هرکدام، یک دسته بندی از انواع کمیته ها ارائه کرده است.
This article describes the concept of ‘industry’, often used pejoratively in critiques of international development, and applies it to the field of anti-corruption. The characteristics of the anti-corruption industry, including anti-corruptionist discourse, resemble that which has taken place in development aid, human rights, civil society and gender equality. The anti-corruption industry thus includes key global actors, secondary actors who look for ‘signals’ and an apparatus of understandings, knowledge, statistics and measures, all of which tend to prioritise anti-corruption institutions over anti-corruption activism. It is argued that the questionable impact of anti-corruption programmes enables the anti-corruption industry to coexist along with the corruption it ostensibly is combating. Instead of viewing anti-corruption as hegemonic, we need to critically examine the consequences of the global institutionalisation of anti-corruptionist discourse and anti-corruption practice.
