ابزارهای غیر حقوقی:
ابزارهای غيرحقوقی کمتر برای مدیریت مسائل اشتغال پسادولتی بهکار میروند. قالبهایی نظير اصول راهنما( مثل دستورالعملی که توسط دفتر نخست وزیری دانمارک صادر شد) تذکاریه، توصیه و خلاصه محدودیتهای اشتغال پسادولتی (مثل آنچه توسط اداره اخلاق دولتی آمریكا ارائه شده است).ازجمله ابزارهای غيرحقوقی هستند. این ابزارهای غيرحقوقی میتوانند دیگر ابزارها را تكميل کنند و به توضيح و تجویز مدیریت مناسب اشتغال پسادولتی کمک کنند. اما مانند بسياری از کدهای رفتاری، معمولاً سازوکاری برای اعمال، ارائه نمیدهند و در نتيجه به خودی خود از اشتغال پسادولتی ممانعت نمیکنند.
سيستمهای اشتغال پسادولتی ممكن است از بيش از یک ابزار غيرحقوقی استفاده نمایند. بهعنوان مثال سيستم خدمات عمومی استراليا، چندین ابزار متفاوت ولی مرتبط را به کار میگيرد که در بخشنامه منتشر شده توسط کميسيون APS تشریح شده است.