با اینکه می پسندم این حرف رو (لایک هم کردم!)، اما این قضیه لازمه اما کافی نیست. وقتی مطالب اون همایش کذایی رو مرور میکردم به این نکته فکر میکردم که چرا نمایندگان مجالس مختلف دنیا واقعا باید خودشونو شفاف کنن؟ بر اساس چیزی که خودشون میگفتن و به نظر هم نمی اومد که لاف بیان، با آمار و نمودار و انواع و اقسام شکلها نشون میدادن که اعتماد مردم نسبت به نظام پارلمانی و قانون گذاری در کشورهای مختلف کم شده و واویلا! چه بکنیم که این اعتماد برگرده و میگفتن که شفافیت راهکار است و قص علی هذا. یعنی منفعتش با اعتماد مردم گره خورده و اگر اعتماده نباشه هستی خودش رو ساقط میبینه.
باید این تیکه ماجرا رو پیدا کنیم که چرا منفعت نماینده و یا بطور کلی نظام قانون گذاری ما با این اعتماد مردم گره نخورده، یا شاید عمیقتر، چرا اعتماد مردم به حاکمیت برای حاکمیت خیلی مهم نیست؟ یا اگر هست چرا کمه؟ چرا دغدغه ای برای افزایشش نیست؟
هر جوابی که به این سوال بدید بنظرم جواب آقا محمد رضاست و در واقع مسیر حرکت ما برای مجلس.
ضمن تاکید دوباره بر این مطلب مهم:
1 پسندیده