نشریات از نظر ميزان حساسيت به تيراژ دو دسته هستند: برخی نشریات، به دليل آنکه موضوعات خاصی را مورد
توجه و موضوع خود قرار میدهند كه طبعاً مخاطب كم دارد، جنبه تجاری نيز ندارند و با تيراژ كم منتشر میشوند. در این نوع نشریات، دولت‌ها به موجب اصل تکثرگرایی رسانه‌ای و پيشگيری از خروج این نوع نشریات از بازا نشریات، با كمک‌ها و یارانه‌های ترجيحی از ادامه حيات این نشریات حمایت میكنند و از فشار رسانه‌ها و نشریات قوی بر آنها ممانعت میكنند. دسته دوم نشریاتی هستند كه مخاطب عمومی و گسترده داشته و بخش عمده درآمد آنها از محل تبليغات تجاری یا آگهی‌های رسمی تأمين میشود. در مورد این نشریات، ميزان تيراژ بسيار مهم است. بيان ميزان تيراژ، ابزار رقابت رسانه‌ای است. زیرا اگر این ميزان كم باشد نشانه نفوذ پایين آن نشریه بوده و در نتيجه، عدم تمایل به سفارش انتشار تبليغات یا آگهی رسمی در آن نشریه را به دنبال دارد.
چنين نشریه ای بدون اصلاح در خط مشی یا رویه‌های خود ممکن است نتواند به حياتش ادامه دهد. از این رو،
در نشریاتی كه از محل تبليغات تجاری ادامه حيات میدهند، ذكر ميزان تيراژ باید الزامی‌باشد. سفارش دهنده باید بداند تبليغات وی در چه سطحی منتشر شده و به دست چه كسانی خواهد رسيد.
همچنين، ذكر تيراژ از جنبه دیگری نيز حایز اهميت است : چنانچه ميزان تيراژ مبنای اعطای كمک‌ها و سهميه ها و امتيازهای دولتی باشد باید این ميزان به نحو شفاف و درست اعلام شود
منبع:گزارش توجیهی پیش نویس لایحه شفافیت (ص 84)
مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری